De dagen tussen kerst en oud & nieuw zijn de fijnste dagen van het jaar. In aanloop naar de kerst is het allemaal nog ontzettend druk, werk afronden voor de vakantie, kerstborrels op school en werk, en het voorbereiden van de kerst zelf. Maar als we alle sociale verplichtingen weer hebben gehad, lijkt de wereld stil te vallen. Even helemaal geen verplichtingen of verwachtingen meer. Even helemaal niets.

Het is rustig op straat, want veel mensen zijn op vakantie. Toch maar even naar de Alpen want er ligt lekker veel sneeuw. Even naar de zon om de donkere dagen te ontvluchten. Nog even de gezelligheid van een grote stad op zoeken. Natuurlijk is dat allemaal heel fijn, maar ik wil deze dagen juist rustig bijkomen en even helemaal zelf kunnen bedenken wat ik met mijn tijd doe.

Ik zie op de dag zelf wel waar ik zin in heb. Misschien gaan we wel even met zijn allen naar de ijsbaan, of we kruipen samen op de bank om een film te kijken. Misschien heb ik zin om klusjes in huis te doen waar ik anders nooit aan toe kom, of ga ik een dagje shoppen met een van mijn kinderen. Het kan allemaal, of allemaal niet.

Het eind van het jaar is de tijd om de balans op te maken en te reflecteren op het afgelopen jaar. Waar stond ik een jaar geleden en waar sta ik nu? Heb ik mijn tijd besteed aan de dingen en vooral ook de mensen die ik belangrijk vind? Om daar over na te denken, heb je rust nodig.

Toevallig heb ik al best veel rust gehad. Door een whiplash en hersenschudding stond ik eind september een paar maanden stil terwijl de rest van de wereld om mij heen door raasde. Iedereen ging van hoogtepunt naar hoogtepunt, maar ik bleef thuis. Ik kon even niet meedoen. Mijn enige uitstapje was een trage wandeling in het bos. Tijdens het lopen was ik niet druk aan het bellen, maar deed ik wat oefeningen terwijl ik om mee heen keek naar de blaadjes aan de bomen die langzaam van kleur veranderden en uiteindelijk op de grond vielen.

Die rust, relativeert en maakt je hoofd helder. Dus dat ga ik de komende dagen ook weer doen, veel wandelen. Ondertussen kan ik dan lekker mijmeren over plannen voor het nieuwe jaar en naar de inmiddels kale bomen turen.

Wandelen is het enige dat ik wel echt móet komende dagen. Want al die coronapups van de buren blijken een blok aan je been als je op vakantie wilt. Dus laten alle vakantiegangers hun huisdieren bij ons achter. Wij passen op de honden, verzorgen de kippen, de hamsters en konijnen. Want dat past heel goed in mijn rustgevende mijmerregime voor de komende dagen.

Deze column is op 27 december 2023 gepubliceerd in het Noordhollands Dagblad, Leidsch Dagblad, de Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad en IJmuider Courant.